“Cisza to nie to co słyszymy, cisza to to, co komunikujemy” Dick Higgins
Praktyki pejzażu dźwiękowego Raymonda Murraya Schaeffera i pogłębionego słuchania Pauline Oliveros powstały w latach 70. na potrzeby edukacyjne, miały pomóc studentom rozwinąć umiejętność aktywnego słuchania - środowiska (w przypadku studentów komunikacji Schaeffera) i innych muzyków (w przypadku Oliveros). Formalnie proste, niewymagające przygotowania muzycznego, mają na celu działać nie tylko na wyobraźnię dźwiękową , ale przede wszystkim zwiększyć wrażliwość na naturę zjawisk dźwiękowych - ludzkich, zwierzęcych, atmosferycznych, geologicznych, kosmicznych. Mimo swojej prostoty zestawy ćwiczeń (Sonic Meditations Oliveros i Ear Cleaning Schaeffera) wynikały z wieloletnich studiów nad dźwiękiem i jego kontekstami. Kładły szczególny nacisk na znaczenie procesu strojenia słuchu i uwagi do otaczającego nas świata, efektem finalnym była poszerzona świadomość słuchacza i wykonawcy, a nie końcowy utwór dźwiękowy. Z czasem stały się one podstawą dla systemów artystyczno-filozoficznych opisujących świat przy pomocy zmysłu słuchu, jak i inspiracją dla artystów poszukujących nowych obszarów ekspresji w obszarach sztuki dźwięku i muzyki eksperymentalnej. Powstała w połowie pierwszej dekady XXI. wieku dziedzina nauki badań nad dźwiękiem (sound studies) jest kontynuacją poszukiwań Schaeffera i Oliveros. Bada nie tylko dźwięk w kontekstach kulturowych i społecznych ale stanowi pomost pomiędzy teorią i praktyką artystyczną, naukową i polityczną.
W trakcie warsztatów wrażliwości dźwiękowej przyjrzymy się z bliska ćwiczeniom słuchowym Oliveros i Schaeffera*. Będziemy trenować słuch i uwagę w kierunku pejzażu dźwiękowego i jego wszystkich elementów składowych. Zależności pomiędzy dźwiękiem a przestrzenią. Pomiędzy słuchaczem, wykonawcą i kompozytorem. Pomiędzy gestem i jego rezonansem. Podczas wykonania serii ćwiczeń będziemy szukać dźwięków, ich bliższych i dalszych pogłosów oraz znaczeń i kontekstów - przyrodniczych, społecznych, politycznych, kulturowych. Od uczestników warsztatów nie jest wymagane przygotowanie teoretyczne ani muzyczne. Jeśli posiadasz jednak swój ulubiony instrument lub źródło dźwięku - możesz je zabrać ze sobą.
Theremin, był jednym z pierwszych instrumentów elektronicznych i pierwszym, na którym gra się bezdotykowo. Ta specyficzna technika wydobywania dźwięku gestem, połączona zostanie w przebiegu warsztatów z użyciem języka migowego, jako nośnika myśli. Uczestniczki i uczestnicy warsztatów, za pomocą gestów języka migowego będą mieć możliwość przełożenia swoich emocji, odczuć czy postulatów na niewerbalny język dźwięku, tworząc własny protest - a może - love song.
Pauline Oliveros była aktywną działaczką ruchów feministycznych, LGBT+, na rzecz praw obywatelskich i ekologicznych. Do udziału w warsztatach zapraszamy osoby przychylne LGBT+.
